Aναισθησιολογία

Παροξυσμικός Καρκινικός Πόνος (Break Through Cancer Pain, BTcP)

Εκτιμάται ότι από όλα τα περιστατικά κακοήθειας που διαγιγνώσκονται παγκοσμίως, 3-5 εκατομμύρια ασθενών πάσχουν από χρόνιο καρκινικό πόνο1. Ο παροξυσμικός καρκινικός πόνος είναι ένα στάδιο επιδείνωσης του υποκείμενου πόνου, ταχείας έναρξης και περιορισμένης διάρκειας (μικρότερη των 45 λεπτών), σε ασθενείς υπό θεραπεία με οπιοειδή. Αυτός ο πόνος μπορεί να οφείλεται στην ίδια τη νεοπλασματική νόσο, σε άλλα νοσήματα ή στη φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπισή του2.

Δυσκοιλιότητα OIC (Opioids Induced Constipation, OIC)

Η δυσκοιλιότητα είναι μια από τις πιο συχνές γαστρεντερικές επιπλοκές στους ογκολογικούς ασθενείς. Οφείλεται τόσο στην ανάπτυξη και εξάπλωση του ίδιου του καρκίνου όσο και στη φαρμακευτική αντιμετώπιση του καρκίνου ή του σχετιζόμενου με τον καρκίνο άλγους3. Η δυσκοιλιότητα που συνδέεται με τη χορήγηση οπιοειδών για την αντιμετώπιση του άλγους θεωρείται συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια και είναι συνήθως μέτριας έως σοβαρής μορφής.

Μετεγχειρητική ναυτία και έμετος (Post Operative Nausea & Vomiting, PONV)

Η Μετεγχειρητική ναυτία και ο έμετος (PONV) είναι από τις πιο συχνές και δυσάρεστες επιπλοκές μετά από γενική αναισθησία για μία χειρουργική επέμβαση4. Η επίμονη ή σοβαρή PONV μπορεί να προκαλέσει ιατρικές επιπλοκές, όπως αφυδάτωση, διαταραχές ηλεκτρολυτών και καθυστέρηση στις κενώσεις του ασθενούς5. Η συνολική επίπτωση της PONV, ενός καθοριστικού παράγοντα για την έκβαση και την ικανοποίηση του ασθενούς, έχει αναφερθεί ότι κυμαίνεται από 10% έως 79%6.

Ελεγχόμενη από τον ασθενή αναλγησία (Patient-controlled analgesia, PCA)

Μία συσκευή που περιέχει αναισθητικό φάρμακο συνδέεται με τον ενδοφλέβιο καθετήρα ή ακόμα και με υποδόριο καθετήρα. Όταν ο ασθενής πονά πιέζει ένα κουμπί και εγχύεται ενδοφλέβια μία δόση φαρμάκου. Είναι δυνατή η ρύθμιση της δόσης και της συχνότητας ανταπόκρισης για να αποφευχθεί η υπεροδοσολογία του φαρμάκου. Η χρήση της αντλίας αυτής θα πρέπει να γίνεται μόνο από τον ασθενή και όχι από άλλο άτομο για να αποφευχθεί χορήγηση μη αναγκαίου φαρμάκου. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνήθως με αυτή την τεχνική είναι η μορφίνη, η πεθιδίνη και η φαιντανύλη7. Ορισμένοι ασθενείς παρουσιάζουν μετά την λήψη οπιοειδών αίσθημα ναυτίας, εμέτου, κνησμό, επίσχεση ούρων και δυσκοιλιότητα8.

Αξιολόγηση και θεραπευτικοί στόχοι του Πόνου

Ο οξύς πόνος συνήθως προκαλείται από οξεία ασθένεια ή τραύμα. Τυπικά, δεν υπάρχει ψυχολογικό στοιχείο. Οι θεραπευτικοί στόχοι για τον οξύ πόνο ξεκινούν με την έγκαιρη παρέμβαση, με άμεσες προσαρμογές στο θεραπευτικό σχήμα για τον επαρκή έλεγχο του πόνου. Άλλοι στόχοι περιλαμβάνουν μείωση του πόνου σε αποδεκτό επίπεδο και διευκόλυνση της ανάρρωσης από την υποκείμενη ασθένεια ή τραυματισμό 9,10

Ο χρόνιος πόνος μπορεί να σχετίζεται με καρκίνο ή μη καρκινικές αιτιολογίες. Συχνά υπάρχει ένα ψυχολογικό συστατικό με χρόνιο πόνο. Οι θεραπευτικοί στόχοι του χρόνιου πόνου περιλαμβάνουν τη μείωση του πόνου άρα και τη μείωση της ταλαιπωρίας που βιώνει ο ασθενής, τη βελτίωση της ικανότητας αντιμετώπισής του με την ανάπτυξη στρατηγικών αυτοβοήθειας, τη μείωση της εξάρτησης από τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, καθώς και τη βελτίωση των σχέσεων με άλλους (όπως οικογένεια, φίλους και επαγγελματίες υγείας) 9,10

Οι παραπάνω πληροφορίες προορίζονται για γενική ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη συμβουλή ιατρού ή άλλου
αρμοδίου επαγγελματία υγείας.

1. Davis MWD. American Journal of hospice and palliative medicine 2004; 21 (2): 137- 142.
2. Portenoy RK et al. Pain. 2010 Dec;151(3):617-24. ePub 2010 Aug 25.
3. Panchal SJ et al. Int J Clin Pract. 2007; 61:1181-7.
4. Golembiewski J et al. Am J Health Syst Pharm 2005; 62: 1247-60.
5. Muchatuta NA et al. Ther Clin Risk Manag 2009; 5: 21-34.
6. Apfel CC et al. Anesthesiology 1999; 91: 693-700.
7. Harmer Μ, Rosen Μ, Vickers MD. Patient-controlled analgesia. Proceedings of the 1st International Workshop on PCA. Kent, 1984. Blackwell Scientific Publications.
8. Bahar Μ, Rosen Μ, Vickers MD. Self-administered nalbuphine morphine and pethidine. Comparison by intravenous route following cholecystectomy. Anaesthesia 1985; 40: 529-532.
9. Baumann TJ et al. Classification of pain. In: Pharmacotherapy: A Pathophysiological Approach. 8th ed. New York, NY: The McGraw-Hill Companies, Inc; 2011.
10. American Pain Society. Pain: Current Understanding of Assessment, Management, and Treatments; 2001.

SWITCH THE LANGUAGE